ما با یک پدیده روبرو هستیم که توی چشمهات نگاه می کنه و دروغ می گه
گرمی دستات، سرخی لبهات، تپش قلبت، نرمی صدایت، چشمهای خمارت .... . . . . ... . . . . همش مال فشار خونِ بالاستا...پاشو برو دکتر!!!
دلم گرفته دوباره هوای تو رو داره چشمای خیسم واسه دیدنت بیقراره این راه دورم خبر از دل من که نداره آروم ندارم یه شونه میخام واسه غمم
یارو از کلاهش خرگوش در میاره، . . . . من هنوز از قلبم یه گوساله رو نتونستم در بیارم
چرا استکان ؟ در زمان‌های قدیم هنگامیکه هندوها با کشورهای عربی مراوده تجاری داشتند برای نوشیدن چای به همراه خود پیاله‌هایی را به این کشورها خصوصا عراق و شام قدیم آوردند که در آن کشورها به بیاله معروف شد. پس از آن اروپاییانی که برای تجارت به کشورهای عربی سفر میکردند چون در کشورشان از فنجان استفاده میکردند هنگام بازگشت به کشورشان این پیاله‌ها را به عنوان یادگاری میبردند و آن را East Tea Can می نامیدند. " ظرف چای شرقی" به تدریج این کلمه به کشورهای شرقی بازگشت و در آنجا متداول شد.
میرحسین چه خوب گفتی که: *ما با یک پدیده روبرو هستیم که توی چشمهات نگاه می کنه و دروغ می گه* http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=180051
یکی ابلهی گوهری را بجست که بی آن نشد عقد پروین درست سزاوار بازوی جمشید بود درخشانتر از ماه و خورشید بود خری داشت آن ابله کور دل که گویی جان خر بدو متصل شنیدم آن گوهر که ناید بدست بر گردن خر ببست من آن گوهرم چرخ ناسازگار مرا بسته بر گردن روزگار
نادر شبی فکر تاراج داشت چو صبح شد نه بر تن سر و نه بر سر تاج داشت!
سنگ ها شاید اما گنجشک ها هیچ وقت مفت نبوده اند ... قلبشان همیشه می زد!
گناه عالمی را بردم از یاد گناهم را کسی بر من نبخشید
بعد از این بر وطن و بوم و برش باید رید به چنین مجلس و بر کر و فرش باید رید به حقیقت در عدل ار در این بام و در است به چنین عدل و به دیوار و درش باید رید آن‌که بگرفته از او تا کمر ایران را گه به مکافات الی تا کمرش باید رید پدر ملت ایران اگر این بی پدر است بر چنین ملت و روح پدرش باید رید
بعضی وقتا هست که دوس داری یکی کنارت باشه ... محکم بغلت کنه...بذاره اشک بریزی راحت بشی... بعد آروم تو گوشت بگه دیوونه من که باهاتم!
نظرات
ارسال یک نظر